Πέμπτη 7 Ιουλίου 2011

requiem for my dreams or not...

ναι μπορείς να το θέσεις και έτσι.είμαι κολλήμενη.με σένα με κείνους με κείνες με το παρελθόν μου ολόκληρο το μισό μου παρόν και το ίσως ανύπαρκτο εδώ που ζω τώρα μέλλον μου...σήμερα είχες δίκιο είναι άκυρη μέρα και με έχει πιάσει να σκέφτομαι και σε ζαλίζω με τις φιλοσοφίες μου...όντως ήταν καλύτερα χτες που είχα καύλες...αλλά τι να κάνουμε έτσι είναι αυτά...σε πιάνουν εκεί που δεν το περιμένεις...είναι μαλακία που δεν μπορώ να ξεχάσω...και ακόμα μεγαλύτερη που δεν είμαι σίγουρη με τι κόλλησα περισσότερο...με τους ανθρώπους με τα ναρκωτικά?...μάλλον τελικά με σένα που είσαι κάτι ενδιάμεσο...και θες να με κρατήσεις εδώ...το ξέρω...μακάρι να μπορούσα να σου δώσω την απάντηση που τόσο περιμένεις...οτι ναι θα μέινω εδώ για σένα...μα τίποτα δεν είναι σίγουρο...ούτε γω είμαι σίγουρη για τον εαυτό μου...και ειλικρινά δεν είμαι σίγουρη αν υπάρχει κάτι που μπορεί να με κρατήσει εδώ...ώρες ώρες σου λέω ότι θα φύγω με κακία με εγωισμό για να σε κάνω μάλλον να πονέσεις και με μισώ γιαυτό...μα κοίτα γύρω μου πόσοι έφυγαν..πόσοι έφυγαν από κοντά μου όταν τους χρειάστηκα...δεν φταις εσύ να πληρώνεις τα δικά μου σπασμένα όμως...θα φύγω κάποτε γιατί το χρωστάω στον εαυτό μου...το όνειρο μου....μακριά απ'το παρελθόν μου...μπορείς όμως να με κρατήσεις και αν το θέλεις πολύ θα βρεις τον τρόπο...τον τρόπο που δεν μπόρεσα να βρω εγώ για να κρατήσω τους άλλους...

2 σχόλια:

Ἅ λ ς είπε...

αχ ρε μικρή...

φλόγα είπε...

a re sis...perierges faseis...alla twra pernaw gamata sto mellon dn 3erw ti gntai...

Δημοσίευση σχολίου