Παρασκευή 10 Φεβρουαρίου 2012

Για όσα χάνουμε-sadahzinia

Χάνουμε τα πάντα και φταίμε όλοι μαζί
που σε λίγο καιρό θα ζητιανεύουμε ζωή
θα κλέβουμε χαρές ή θα γιορτάζουμε τη θλίψη
θα ζηλεύουμε ευτυχία κι όλα όσα έχουμε κρύψει
θα πνίγουμε έτσι εύκολα το δάκρυ
θα βιαζόμαστε να πούμε πως τη βρήκαμε την άκρη
θα ντυνόμαστε ακριβά θα 'χουμε ψηλό καθρέφτη
θα τα βλέπουμε αλλιώς θα τον έχουμε για ψεύτη
της ζωής μας ο σκοπός θα είναι ένα τιμόνι
θα φοβίζει η μοναξιά και θα σκοτώνει
θα σπουδάζουμε για 'κείνους θα πονάμε όμως για μας
θα φωνάζουμε ο φόβος να φανεί σαν τσαμπουκάς
θα γλύφουμε όσα φτύνουμε δε θα υπάρχει λάθος
αυτά που σιχαινόμαστε θα γίνουμε με πάθος
θα δουλεύουμε περιμένοντας μια αργία
για να 'χει η μιζέρια μας και μια δικαιολογία

Χάνουμε, τι κάνουμε
Ζωή σε χάνουμε, τρομάζουμε
Τα πάντα χάνουμε και δεν αλλάζουμε
Μόνο φωνάζουμε
Για όσα χάνουμε

Νέοι άνθρωποι που λες αγκαλιά με νέο αιώνα
και μη σε δω να κλαις τήρησε τον κανόνα
η εξέλιξη σε θέλει απ' τα πιο σκληρά παιδιά της
η καινούργια σου μητέρα έχει αίμα στην ποδιά της
θα σε πάρει αγκαλιά με τα χέρια λερωμένα
θα γελάει ενώ τρομάζεις με τα δόντια σου σφιγμένα
μα κάποιοι σκέφτονται για σένα
φτιάχνουν το αύριο ενώ μισούν τα περασμένα
ό,τι δε βρεις εσύ και τα παιδιά σου
θα 'χει πνιγεί απ' αυτά που 'χεις μπροστά σου
ό,τι δε νιώσεις μη βιαστείς πουθενά να το χρεώσεις
κοίτα στην πάρτη σου εξηγήσεις πια να δώσεις
φταις κι εσύ φταίω κι εγώ για ό,τι χάνουμε
και μη φοβάσαι κι οι δυο τρομάζουμε
άλλοι το βουλώνουμε και άλλοι το φωνάζουμε
άλλοι πονάμε κι άλλοι γιορτάζουμε

δεν έχω να πω κάτι άλλο...


Δευτέρα 6 Φεβρουαρίου 2012

θα φύγω?

χαχ..θα φύγω ή θα μείνω?μπερδεμένες σκέψεις...όπως και γω...μπερδεμένη κατάσταση η φύση μου...γουστάρω άντρες ή γυναίκες?δεν θα αποφασίσω ποτέ...και έχω εσένα να μου λες ότι θα σε παρατήσω για έναν άντρα...και οι άντρες το μόνο που θέλουν είναι το πήδημα..και γω αυτό θέλω τις περισσότερες φορές...σε λίγες μέρες κλείνω ένα χρόνο που είμαι με γυναίκα...αγάπησα πολύ τους άντρες αλήθεια...ήμουν ένα χρόνο με έναν άντρα πολύ μεγαλυτερό μου...και όμως ένιωθα πως είμαι με κάποιον στην ηλικία μου..με ένιωθε ήταν δίπλα μου...από την πρώτη γυμνασίου ήμουν ερωτευμένη με έναν άλλο άντρα...χαχ όχι άντρα ακόμη παιδί μάλλον..γιατί στα 12 που είμασταν τότε δεν θεωρείται κάποιος άντρας...μαζί μεγαλώσαμε...κολλητοί φίλοι..τον αγάπησα πάρα πολύ έμαθα πολλά πράγματα μαζί του και ας μείναμε για πάντα φίλοι..μέχρι που γίναμε εχθροί...και γω έλιωσα... 5 χρόνια είναι αυτά..πίστευα ότι είναι ο άντρας της ζωής μου γελοιότητες....χαχ ακόμα ίσως κάπου βαθιά μέσα μου πιστεύω ότι ίσως κάπου κάπως κάποτε θα ξανασυναντηθούμε...δεν ξέρω μπορεί να λέω και μλκιες...τι τα ξεθαύω τώρα...μλκζομαι...ζαλίζω και όσους κάθονται και με διαβάζουν και περιμένουν τίποτα σημαντικό...ούτως ή άλλως χεστήκατε για μένα μια ιστοσελίδα είμαι κάπου στο νετ...σόρρυ που τα λέω ωμά αλλά έστω εδώ δεν γουστάρω ευγένειες...βαρέθηκα να προσπαθώ να είμαι σοβαρή να κρατάω τους τύπους...δυο χρόνια σχεδόν πάνε που έχω καταλάβει ότι γουστάρω και γυναίκες...και πέρασαν αρκετές από πάνω μου και άντρες..αν με ρωτήσεις δεν ξέρω τι διαλέγω...δεν θα ξέρω ποτέ μάλλον...τουλάχιστον εδώ μπορώ να το παραδεχτώ...έφαγα στη μάπα το γκάζι και τη γκέι κουλτούρα..τα βαρέθηκα όλα τα σιχάθηκα πια..ξέρω κάθε γωνιά απτο γκάζι κάθε απίθανο στενό...έχω πηδηχτεί έχω λιώσει στο ποτό έχω κοιμηθεί στα πεζούλια της πλατείας...έχω ζήσει πολλά εκεί...αλλά πια δεν μου πάει...όχι γιατί έγινα στρέιτ ξαφνικά...όχι...απλά βαρέθηκα...θέλω να ζήσω μια άλλη ζωή δεν ξέρω τι είδους...είμαι ένα χρόνο μαζί της και την αγαπάω...όσο μπορεί να αγαπήσει κάποιος κάποιον..έχουμε περάσει και αρκετά μαζί..αλλά πιέζομαι...δεν ξέρω πόσο θα αντέξω ακόμα..ξεκίνησα για να ξεχάσω...πόσες μλκιες κάνω όταν θέλω να ξεχάσω..και όμως αυτό δεν το μετανιώνω...γιατί την αγάπησα έμαθα πράγματα κοντά της...περνάω ζόρια τελευταία...δεν με πιστεύει και έχει δίκιο..έχω κάνει πολλές μλκιες...για ένα πήδημα ξεκίνησε όπως όλα τα υπόλοιπα...είχε και γκόμενα οπότε θα ξεκαθάριζε εύκολα το πράγμα..θα γινόταν και μετά πάλι φιλαράκια...αλλά δεν το έβλεπε έτσι..λέει είδε σε μένα κάτι που δεν το βλέπε στους άλλους και ήθελε να μείνει μαζί μου..και έμεινε..και έμεινα..άλλα πάντα δεν ήξερα για πόσο..δεν ήξερα ότι θα κρατήσει τόσο...δεν ξέρω τι θέλω πια..δεν γουστάρω να πληγώνω τους άλλους...αν και το έχω κάνει άπειρες φορές...και σε άτομα που δεν έφταιγαν..είδες πόσο καριόλα είμαι?τσακίζω αυτούς που δεν φταίνε και αυτοί που με διέλυσαν ζουν μια χαρά τις ζωούλες τους..δεν ξέρω γιατί το κάνω όχι επίτηδες πάντως...γιαυτό καλύτερα να μένουν μακριά μου όλοι..κάποια μέρα βέβαια όλοι θα πάρουν αυτό που τους αξίζει να το θυμάστε...μακάρι εκείνη τη μέρα να έχω ακόμα αυτό το μπλογκ και να τα γράψω όλα..μου είπες ότι καταβάθος είμαι μαλάκας και δεν θα μπορέσω ποτέ να πάρω εκδίκηση...ότι δεν αντέχω να κάνω κακό..και ίσως ισχύει γιατί κάνω κακό από μαλακία ή άθελα μου...τέσπα άκυρο θεματάκι αυτό που έπιασα τώρα αλλά όταν γράφω ξεχνιέμαι τελείως...ανοίγουν διάφορα μέσα μου και λέω ότι να ναι..τέσπα όπως είπα και πριν δεν ξέρω τι θέλω να κάνω..μαζί σου και γενικά...το μόνο σίγουρο είναι ότι θέλω να διορθώσω τα λάθη μου..γιατί έχω κάνει πολλά λάθη...και θα το κάνω..αλήθεια...τέσπα αρκετά για σήμερα...