backkkkkk!

Γύρισα λοιπόν...εδώ και κάμποσες μέρες!και τώρα μου ήρθε να γράψω...που ήμουν?...Λονδίνο!γαμάτο ταξίδι,περίεργη πόλη,διαφορετικός τρόπος ζωής αλλά τέλεια εμπειρία!δεν θα πω κάτι συγκεκριμένο για την πόλη και τα αξιοθεατά της μιας και όλα είναι υποκειμενικά και το καλύτερο είναι να πάει να τη δει ο καθένας και να κρίνει!το μόνο που έχω να πω είναι ότι ρίξαμε τρελό γέλιο(οι περίεργοι Έλληνες που όλο γελάνε και κανείς δεν τους καταλαβαίνει),ότι ζήσαμε απίστευτες φάσεις και σκηνικά(από κει που ψάχναμε τουαλέτα καταλήξαμε να βλέπουμε τζάμπα musical!)και κυρίως ότι ήρθαμε πιο κόντα με τη μαμά μου,πράγμα που πλέον πίστευα ότι δεν θα συμβεί ποτέ!επίσης χάρηκα πάρα πολύ που είδα από κοντά το stencil του banksy στο stratford με τον αρουραίο και το μπαλόνι καρδιάς χωρίς όμως να μπορέσω να το βγάλω φωτογραφία λόγω του μαλακισμένου οδηγού του πούλμαν που βιαζόταν!πάνω κάτω αυτά!

SPECIAL THANKS:
-στον 8χρονο Βασιλάκη που ηξερε τα πάντα για την Arsenal!μεγάλη μορφή ο πιτσιρικάς!
-στη Μαρία τη μεταλλού που ξέχναγε τις ζακέτες της παντού αλλά έλυσε το μυστήριο του gloucester(και καταλάβαινε πάντα την προφορά των εκφωνητών στο μετρό,πράγμα αδύνατο για τους υπόλοιπους!)
-στην κ.Ελένη που είναι μια δημόσια υπάλληλος διαφορετική από όλους τους άλλους!
-στην Εύα,την Ιωάννα και τις γιαγιάδες τους
-καθώς και στον mike τη seril και τον άλλο μαύρο τυπάκο που δεν θυμάμαι το ονομά του για την πολύτιμη βοήθεια τους(this adaptor was very usefull man!xD)
-και τέλος ένα μεγάλο ευχαριστώ στη μαμά και τη γιαγιά μου για την χορηγία του ταξιδιού!xD

Βραβείο μαλακίας:
-σε όλους τους άγγλους σεκιουριτάδες πάσης φύσεως και κυρίως σε αυτούς των harrods
-στον μαλάκα που τον ρωτήσαμε που είναι ο πύργος του Λονδίνου και αυτός μας έστειλε στην αντίθετη κατεύθυνση(φιλαράκο μας πέρασες για ηλίθιους τουρίστες ε?δεν θα'ρθεις ποτέ από δω να ρωτήσεις where is acropolis?εύχομαι να σε στείλουν στο σούνιο!)
-στο Βρετανικό μουσείο που έχει κατακλέψει εμάς και όλο τον κόσμο και το παινεύεται
-στους οδηγούς του πούλμαν που βιάζονταν πάντα,πατούσαν το φρένο όποτε το θυμούνταν και φυσικά είχαν πάντα στο full το a/c γιατί τους έπιαναν οι κάψες τους στο ξεκάρφωτο
-στον μεθυσμένο οδηγό του λεωφορείου που οδηγούσε χειρότερα απο αυτόν στο harry potter αλλά κατα τα άλλα δεν μιλούσε στους επιβάτες καθώς οδηγούσε
-και φυσικά τελευταία άφησα την φοβερή και τρομερή aka τσακάλι υπάλληλο του heathrow που μας έβγαλε λάθος εισητήρια δέκα λεπτά πριν την πτήση και παραλίγο να χάσουμε το αεροπλάνο

Τέλος μου έλειψαν κάποια άτομα πάρα πολύ...ίσως και γω σε αυτά αλλά δεν είναι σίγουρο...κάποια εξακολουθούν ακόμα και τώρα να μου λείπουν και κάποια άλλα ίσως μου λείψουν στο μέλλον αλλά έτσι είναι η ζωή...δεν ξέρω τι με έχει πιάσει τελευταία και δεν την παλεύω καθόλου...βλάκειες γράφω...βλακείες σκέφτομαι...βαριέμαι...νιώθω ότι μου λείπει κάτι αλλά δεν ξέρω τι...ή μήπως ξέρω και δεν θέλω να το παραδεχτώ?...θα μου πεις και να το παραδεχτώ θα πάψει να μου λείπει?...μάλλον όχι...οπότε δεν έχει σημασία...βαρέθηκα και τα μπερδέματα...και ξέρεις γιατί μπερδεύονται τα πράγματα ε?γιατί πλέον δεν πάω με βάση το συναίσθημα ούτε με βάση το μυαλό...πάω με βάση το γαμημένο το ένστικτο που με τρώει μέσα μου...γιαυτό τα κάνω σκατά συνέχεια...γιαυτό δεν νιώθω...γιαυτό έχω χάσει κάθε ίχνος ρομαντισμού...γιαυτό έχω γίνει μια πεζή τσούλα...:/