Κυριακή 11 Μαρτίου 2012

γιατί γράφω..

το προηγούμενο ποστ ήταν τίγκα στα νεύρα λογικό αφού φλιπάρω τελευταία με διάφορα...φταίει και το μέσα..θα μπόρουσα να γράφω με καλύτερες λέξεις το ξέρω...αλλά δεν πορώνομαι όχι γιατί το παίζω μαγκάκι όχι γιατί είμαι χιπ χοπ απλά γιατί έτσι μου βγαίνει όταν μιλάω για μένα...οι καλύτερες λέξεις μου θυμίζουν θέατρο και εκθέσεις και δεν τα γουστάρω κάτι τέτοια...τέσπα σήμερα έκατσα να σας πω πως ξεκίνησα να γράφω...εδώ μέσα θα βγαίνουν σιγά σιγά κομμάτια της ιστορίας μου της πραγματικότητας μου..έτσι γιατί κάποια μέρα θα θέλω να γυρίσω και να γελάω ακόμα και με τα δυσάρεστα όπως κάνω ήδη με παλιότερα ποστ...ντάξει όχι παντα...χαχ...ας τα πάρουμε από την αρχή λοιπόν..ξεκίινησα με άλλο μπλογκ όχι με αυτό εδώ...υπάρχει ακόμα φυσικά...δεν είναι όπως αυτό...επέλεξα να γράφω με έναν λίγο διαφορετικό τρόπο..με ρίμες...ξεκίνησε πριν από τέσσερα χρόνια όταν ήμουν 16 και γράφαμε χαζομάρες στο σχολείο με τις κολλητές μου για πλάκα...ξέρεις αστείες μαλακίες...εκεί κάπου είναι που αποφασίζω για πλάκα να ανοίξω ένα μπλογκ για να δημοσιέυω τις μούφες για να εισπράττω κράξιμο και να γελάω ακόμα περισσότερο μετά...χαζομάρες στον κόσμο μου ήμουν άλλωστε...κάπου εκεί λοιπόν τρώω μια χλαπάτσα και καθώς άκουγα συνέχεια χιπ χοπ αρχίζω να γράφω ρίμες...έτσι για να πω πως νιώθω...χωρίς να περιμένω πλέον να τα διαβάσει κάποιος...σχεδόν στο καλοκαίρι εκείνης της χρονιάς αρχίζω να γυρνάω σε άλλα μπλογκς και να ψάχνω να βρω τους άλλους..και τους βρίσκω...πορώνομαι ταξιδεύω με τις ιστορίες τους..πλέον μου αρκούν τα δικά τους ταξίδια...αυτοί λοιπόν είναι πιο μεγάλοι από μένα έχουν περάσει τις ίδιες ή σχεδόν τις ίδιες φασεις και γράφουν επειδή το έχουν ανάγκη..γράφουν γιατί έιναι αυτό που γράφουν όχι αυτό που δείχνουν στους άλλους...και κάπως έτσι είμαι και γω...το καταλαβαίνω τότε αυτό...πλέον κάνουν πολύ λίγα ποστ και σπάνια και γίνονται τα είδωλα μου τα πρότυπα μου..βλέπεις απλοί και καθημερινοί άνθρωποι με τα καλά και τις αδυναμίες τους...τους νιώθω δικούς μου νιώθω ότι είμαι παιδί τους ότι μόνο αυτοί με καταλαβαίνουν...μου λένε χαμογέλα...γιατί αυτό έιναι που αξίζει...βρες τον τρόπο να χαμογελάσεις να ζήσεις...και τον βρίσκω...συνεχίζω να γράφω ρίμες αλλά όχι για αυτούς όχι για κάποιον για μένα...δεν με ενδιαφέρει πια αν οι ρίμες μου αρέσουν...άλλωστε σχεδόν ποτέ δεν με ενδιέφερε...και κάποιος εκείνη τη σάπια εποχή με διαβάζει..με νιώθει..ακόμα και σήμερα νομίζω...και μου δίνει δύναμη ελπίδα κουράγιο και μαθαίνω πια να αντέχω...και προχωράω...και λίγο καιρό μετά γνωρίζω και άλλους..και μαθαίνουμε να επικοινωνούμε αλλιώς όχι όπως με αυτούς που γνωρίζεις απέξω...και γίνονται και αυτοί αδέρφια μου...ακόμα και σήμερα πιο πολύ με νιώθουν από όλους τους άλλους...και έξω να βγούμε μαζί μιλάμε με τα μάτια...με μια φράση που θα πετάξουμε και οι άλλοι οι απέξω δεν θα την νιώσουν...όπως πχ ένα απλό"εσύ τι θέλεις?".."εγώ να τελειώνω θέλω"...με ξέρουν πιο καλά και αυτό οι απέξω μου το χρεώνουν..μου λένε εμείς δεν θα σε μάθουμε ποτέ και γιατί αυτοί να σε ξέρουν πιο καλά?..δεν μπορώ να δώσω απάντηση μα σε αυτούς εδώ μέσα ανοίχτηκα...κάποιος έιχε πει ότι εδώ μέσα αδειάζουμε..και ισχύει...γράφεις και νιώθεις να σου φεύγει τεράστιο βάρος...γύρω στον ενάμιση χρόνο πριν αποφάσισα πως ίσως έπρεπε να αρχίσω να γράφω και αλλιώς πιο πολύ γιατί δεν ήθελα να γράφω τις ρίμες σαν ημερολόγιο...και έτσι είπα να γράφω εδώ για ότι μου ρχεται στο άκυρο...οι ρίμες μου παρέμειναν εκεί σταθερή αξία για μένα..αν και πλέον κάνω πολύ σπάνια ποστ σε κείνο το μπλογκ..μάλλον πάλιωσα και γω σαν τους άλλους...και κείνοι έιχαν φτιάξει τις "οικογένειες" τους εδώ μέσα από πολύ πιο παλιά..εποχές 2000...θρύλοι σου λέω...όταν ήταν εκείνοι στην ηλικία μου...και γω ήμουν το πιτσιρίκι η μικρή...αλλά είχε πλάκα...και ακόμα έχει...θέλω να συνεχίσω και όταν φύγει και αυτή η μόδα...γιατί εδώ μέσα γνώρισα αληθινά άτομα όχι εικονικά...και όπου και να μαι όπως και να μαι θα είναι δίπλα μου...όταν όλοι θα έχουν χαθεί...και για ποιον γράφω λοιπόν?για μένα για κείνους για τους άλλους?δεν ξέρω...θα δείξει...πάντως σίγουρα για να θυμάμαι...για να κρατάω τις στιγμές...λένε μια εικόνα αξίζει όσο χίλιες λέξεις...όμως χίλιες λέξεις φτιάχνουν μια εικόνα...μια εικόνα του εαυτού σου που ίσως να μη βγει ποτέ προς τα έξω...



και μη μου δείξεις ποτέ δρόμο να μάθω
δεν είμαι αυτό που φαίνομαι,αλλά είμαι αυτό που γράφω...

13 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Χμμμμμ ενδιαφέρον!!Όλοι οι λόγοι αφημένοι στα μάτια μας!!Προσωπικά δε θα εξέθετα ποτέ τους λόγους του ιστολογίου στη φόρα!!Στα παρεπόμενα!!Δεν ξέρω ποιους και τι εννοείς αλλά να ξέρεις ότι η θεότρελη αφεντιά μου θα είναι εκεί όταν τη χρειαστείς!!Αυτό δε με αποτρέπει βέβαια από το να σου λέω αυτα που πιστεύω ότι είναι λάθος για μένα!!Σε βλέπω πάντως λίγο κάτω!!!!Επειδή και εγω σήμερα δεν ήμουν και στα καλύτερα μου δε θα σου πω αισιοδοξια γιατι δε το πιστεύω!!Μπορώ να σου πω όμως να μη το βάζεις κάτω!!Capito;
Άντε μη σε βάλω τιμωρία!!

ΥΓ:Μόλις κατέβω ΑΘήνα θες να τα πούμε και από κοντά;;;;

φλόγα είπε...

yey ennoeitai molis kateveis pes m n vre8oumeee..xDD
nai re paidi m koita n deis eimai kapoia xronakia sth blogosfaira k exoume de8ei m kapoia paidia alla g pio analutika ftia3e k c vre poulaki m ena msn n milame gt apo dw dn gntai douleia...xP
padws xtes eixa mia periergh ais8hsh hmoun kapws down alla akouga k sidiropoulo k psiloanevokatevaina...xDD

Ανώνυμος είπε...

OK!!!XAXAXA!!Θα στα ψάλλω και απο κοντααα!!ΧΑΧΑΧΑ!!

Καταλαβαίνω γιατί και εγώ το νοιώθω αυτό!!

Zamme!!!ΧΑΧΑΧΑ!!Όχι στα μσνουδιααα!!ΧΑΧΑ!!

Και εγώ σήμερα είμαι πολύ νταουν και όταν είμαι ακούω Ασιμο,αλλα αν ακουσω τωρα Άσιμο με βλέπω να παίζω με μαχαίρια άρα άκουσα Μποφίλιου βλέπω και μια ταινιούλα και συνήλθα!!Άλλά ετσι γίνεσαι όταν δε σε εκτιμά καμια!!

Αιντε γεια!!

φλόγα είπε...

tiiiiiiiiiiiiiii?akous mpofiliou?ma an einai dunaton ti exete pa8ei oloiiiiii?akouei h kopela m akouei h eirhnh h xara oi pantes!akoma k h mana mou akouei!afou n fadasteis to savato 8a pame mpofiliou egw h kopela m k h mana m!(n sumplhrwsw edw oti h mama m exei gnwrisei thn kopela m alla nmzei oti eimaste apla kollhtes!

Ανώνυμος είπε...

Ναι που το παράξενο;;;;

ΤΟ φαντάζομαι!!

Αλλά από το να άκουγα Άσιμο τέτοια ώρα πολύ καλύτερα!!

φλόγα είπε...

kala nte mh varas...xaxaxax

φλόγα είπε...

n s pw apo hip hop tipota e?

Ανώνυμος είπε...

Λίγο ξύλο το χρειάζεσαι παντως!!Ποιος θα στο δώσει ειναι το δητημα!!!χαχα!!!Αμα μου πουν κανα κομματι τ ακούω αλλα γενικα δε ξέρω!!!!!

Ο Αλχημιστης είπε...

Καλησπερα! Καλως σε βρισκω! :)Θα διαφωνησω οτι οι ανθρωποι που γνωριζεις στα μπλογκς ειναι διαφορετικοι απο αυτους που γνωριζεις εκει εξω. Οι ανθρωποι ειναι οι ιδιοι ειτε τους γνωριζεις εδω ειτε εξω. Απλα στα μπλογκς εκφραζονται πιο ενδομυχες σκεψεις απο οτι μπορεις να ακουσεις ενωπιος ενωπιω.

Να μου εισαι καλα! Και θα τα λεμε απο εδω! :)

φλόγα είπε...

alxhmisth kalws hr8es xDD
nai ondws edw mesa boreis n peis pragmata p dn ta les eukola otan eisai proswpo m proswpo giauto akrivws to logo osoi se ma8oun edw se 3eroun kalutera meta..gt tis perisssoteres fores toulaxiston egw dn lew auta p skeftomai stous e3w...

Xrusafh είπε...

Τα συνόψισες όλα στις τελευταίες γραμμές...
Πάντα σε διάβαζα ... και τα κείμενα και τις ρίμες σου....πάντα διάφορες ιστορίες κρυμμένες...κομμάτια του κρυφού εαυτού μας....
Σε φιλώ!!

φλόγα είπε...

xrusafh kisses xDD

Ανώνυμος είπε...

Μάλλον ο Αλχημιστής καλά τα λέει.
Έτσι είναι,ευτυχώς ή δυστυχώς!
καλό βράδυ*

Δημοσίευση σχολίου